TAXTIMA OTURA BİLƏRƏM?

Qanuni Sultan Süleymanın süd qardaşı Yahya əfəndi, bir gün atıyla gedərkən iki keşiş yolunu kəsir. Keşişlər atın yüyənini tutub deyirlər ki:

- Ey Şeyx, sizin dininizdə ölmüşlərdən vergi almaq vardırmı?

- Xeyr, belə bir şey yoxdur.

- Amma sizin Sultanınız bizim ölülərimizdən belə cizyə tələb edir. Bu necə olur?

Bunun üzərinə Yahya əfəndi dərhal padşaha bir məktub yazıb, “Oturduğun o taxt sənə haram olsun, başına keçsin. Zülmün ölülərə belə çatdı. Bu etdiyin zülm nədir? Dərhal o taxtı tərk et” deyə çox ağır şeylər söyləyir.

Böyük Padşah bu məktubu alan kimi dərhal yanındakılarla birlikdə yola çıxıb Yəhya əfəndinin dərgahına gəlir. “Böyük qardaşım, xeyirdir, nə günah işlədim axı?” deyə soruşdu. Yəhya əfəndi, “Daha nə olacaq, məmurların qeyri-müsəlman vətəndaşların ölmüşlərinden belə cizyə tələb edir. Belə zülm olarmı?”

Padşah dərhal yanında olanlara məsələni soruşdu və qeydlərin beş ildir yenilənmədiyini anladı. Rəngi ​​sapsarı oldu. Dərhal qeydləri yenilətdirdi. Çox alınanların hamısını geri qaytardı, halallıq istədi.

Ancaq taxtına oturmadı, təkrar Yəhya əfəndiyə gedib, “İndi taxtımda otura bilərəmmi?” deyə soruşdu. O da “Get artıq necə oturursan otur” buyurdu.