Untitled Document

AZƏRBAYCAN ÖVLİYALARI YUSİF MAHDUM (1)

Övliyanın böyüklərindəndir. Künyəsi Əbül-Füyuzat, ləqəbi Ziyaüddindir. Atasının adı Ali Fazıldır. Doğum tarixi bilinmir. 1485-ci (hicri 890) ildə Şirvanda vəfat etdi.

    Yusif Mahdum, mübarək bir gecədə ibadət və təatlar (Allahın əmrlərini yerinə yetirmək, ibadət) edərək, o gecəni əhya etdi. Allahü təalaya çox yalvarıb dua etdi. Səhər vaxtı bir ara yuxuya daldı. Bu anda özünü uzaq və böyük bir səhrada gördü. Geniş və qalın bir bulud da parlayan günəş işıqlarının ona gəlməsinə mane olurdu. Yanında nə miniyi, nə də yoldaşı vardı. Yolu da bilmirdi. Bu qaranlıq səhrada qorxu və dəhşət ilə çaşqın bir halda sağa-sola gedirdi. Belə çətin, azmış bir halda ikən bir tərəfdən elə böyük bir nur peyda oldu ki, günəşin işığını üstələdi. O sırada Rəsulu-əkrəm, Əshabi-kiram ona doğru gəlirdilər. Bunu görən Yusif Mahdum sevinc göz-yaşları içərisində yalvararaq; “Ərzi-halım sənə məlum Sultanım!” dedi. Bunun üzərinə Rəsulu-əkrəm belə buyurdu: “Ey Yusif! Maqsuduna (istək) qovuşmağın, mənim ən kamil varislərimdən və övladım olan Seyid Yəhyanın dəlalət və irşadına, yol göstərməsinə bağlıdır. Yusif Mahdum yuxusundan Rəsulullah Əfəndimizin nəsihəti ilə müşərrəf olmağın sevinc və rahatlığı içində oyandı. Ancaq nə yerində durası nə də bir yerə getmək üçün imkanı vardı. O günü tərəddüd içərisində keçirdi. Axşam olunca gecənin üçdə ikisini ibadət ilə keçirdikdən sonra yatdı. Yuxusunda bu səfər Yəhya Şirvani həzrətlərini gördü.

(davamı sabah)