SÖHBƏT KÜFRƏ SƏBƏB OLAN ŞEYLƏR

Küfr (Allaha düşmən olmaq) üç növdür: küfri inadi, küfri cə­hli, küfri hök­­­mi.

Küfri inadi, Əbu Cəhl, Firon, Nəmrud və Şəddad küfrü ki­mi, dini, ima­nı bilərək inanmamaqdır. Bunlar Cəhən­nəm­lik­dir, demək caizdir.

Küfri cəhli, kafirlərin avamına deyilir. Bunlar, bu dinin haqq olduğunu bi­lir və azanı-Muhammədi oxunarkən eşi­dir­lər, lakin gəl müsəlman ol de­sən, biz ata-anamızdan belə gör­dük, belə də gedəcəyik, deyərlər.

Küfri hökmi, təzim, yəni hörmət olunacaq yerdə təhqir, təh­qir olunacaq yer­də isə hörmət etməkdir.

Allahü azım-üş-şanın Övliyasını, Ənbiyasını və Ulə­ma­sı­nı (alimlər), on­la­­rın sözlərini, fiqh kitablarını və fətvalarını tə­zim etmək yerinə təhqir etmək küfrdür. Kafirlərin dini ayin­lə­ri­ni bəyənmək, zərurət olmadan zünnar taxmaq və keşişlərə məx­sus olan başlıq, səlib (bir-birinə dik bitişdirilmiş iki çubuq, xaç) kimi küfr əlamətlərindən istifadə etmək və onları bə­yən­mək küfrdür.

Küfrün yeddi zərəri vardır: insanın dini və nikahı gedər. Onun kəsdiyi heyvan yeyilməz. Halal yoldaşıyla əlaqəsi zina olar. Onu öldürmək vacib olar. Cənnət ondan uzaqlaşar. Cə­hən­­nəm ona yaxınlaşar. O halda ölərsə, cənazə namazı qı­lın­­maz.

Bir şəxs öz razılığı ilə, “Filan şey filan şəxsdədir və ya on­­da yoxdur, əks halda kafir olum, yəhudi olum”, deyə and iç­sə, o şey o şəxsdə olsa da, ol­­masa da, and içən şəxs öz ra­zılığı ilə küfr etmiş olur. İmanının və ni­ka­hı­nın yenilənməsi la­zımdır.

Zina, faiz, yalan kimi hər dində haram olan bir şey üçün, “kaş ki, halal olaydı, mən də edərdim”, demək küfrdür.