MƏNQİBƏ BELƏ UCUZ SƏLTƏNƏT BİZƏ LAZIM DEYİL (1)

Laləli Məscidini Sultan 3-cü Mustafa (1757-74 illərdə padşahlıq etmişdir) inşa etdirmişdir. Sultan Mustafa bu məscidi inşa etdirərkən ətrafda Laləlidə övliya bir şəxsin yaşadığını öyrəndi. Onda bu şəxslə görüşmək, söz və söhbətindən faydalanmaq arzusu əmələ gəldi. Məscid inşaatına nəzarət etməyə gəldiyi bir gün Laləli Baba ilə görüşmək istədiyini bildirdi. Laləli Babaya padşahın onu ziyarət etmək istədiyi xəbəri çatdırıldı, o da buyursun, dedi. Padşah Laləli Babanın söhbətindən həqiqətən məmnun qaldı. İçində Laləli Baba ilə daha yenidən görüş arzusu oyandı. Ayrılacağı sırada bir sual soruşdu:

-  Əfəndi həzrətləri, bu dünyada ən gözəl şey nədir görəsən?

    Laləli Baba cavab verdi:

- Bu dünyada ən qiymətli şey yeyib-içdikdən sonra sıkıntısız şəkildə dəfi hacətini (ayaqyolu ehtiyacı) edə bilməkdir.

    Hökmdar bu cavabdan çox məmnun olmadı. Başından bəri hikmətli söhbətləriylə hər kəsə təsir edən bir şəxsə bu cavabı çox yaraşdırmadı. Hətta bu cavabı bir az kobud saydı. Bundan sonra bir şey danışılmadı, hökmdar adamları ilə birlikdə saraya qayıtdı. Padşahın qəlbindən etdiyi bu etiraz Laləli Babaya məlum oldu, “Yaxında görərik, demək ki, mütləq bunu yaşamağın lazımdır” deyərək təbəssüm etdi.

    Səfərin ertəsi günü padşah şiddətli bir qəbizliyə tutuldu. Heç cür qurtula bilmirdi. Sarayın bütün əyanları və Baş həkimi səfərbər oldular, bilinən bütün dərmanları tətbiq edildi, ama heç cür fayda vermədi. Padşah qıvrılırdı. Nəhayət səhvini anladı, bu halın Şeyxin sözünə etirazdan dolayı başına gəldiyini anladı. Dərhal adamları ilə şeyxin yanına getdi. Səhv etdiyini söyləyib, onu bağışlamasını xahiş etdi.

(davamı sabah)