AZƏRBAYCAN ÖVLİYALARI YUSİF MAHDUM (2)

Yəhya Şirvani ona; “Rəsulullah Əfəndimizin mübarək əmrlərini aldıqdan sonra daha düşünməyin və tərəddüd etməyin nə mənası var?” dedi. O anda oyanan Yusif Mahdum, bu beyti oxudu:

Baş açıb girdim bu gün

Meydanı məskən ey könül!

Əlvida yarana düşdüm,

Narı şövqə ey könül!

    Sonra mədrəsəni tərk edərək yola düşdü. Çünki Seyid Yəhyanın dərgahına getmədikcə rahat və sakitlik tapmayacaqdı. Seyid Yəhya isə dərgahın həyətində onu gözləyirdi. Yusif Mahdumu görüncə; “ Xoş gəldin, ey Mahdum! Sənə xidmət və səni irşad üzərimizə vacib oldu. Çünki sənin vasitən ilə Fəxri kainat əfəndimiz mənim kimi kasıba oğlum deyə xitabı layiq görmüşdürlər” deyərək kəramət buyurdu.

    Yusif Mahdum Seyid Yəhya Şirvani tərəfindən dərgaha qəbul edilincə qırx gün tək başına bir otaqda qaldı. Bir çox riyazət (nəfsi qırma) və mübarizə ilə yüksək mərtəbə və bacarıqlara qovuşdu.

    Yusif Mahdum buyurdu ki: “Təsəvvüf böyükləri, Əhli Sünnə alimlərinin böyükləridir. Bunlar, Kitab və sünnə ilə əməl edərlər. Haqq üzrə olmağın iki şahidi vardır. Biri suvəri, digəri mənəvidir. Suvəri olan; əmr və qadağaları yerinə yetirmək surəti ilə İslam dininə tabe olmaq, Rəsulullah əfəndimizin əxlaqına tabe olmaq surəti ilə əxlaqını gözəlləşdirməkdir. Mənəvisi isə; xocanın, tələbəni suvəri mərtəbəsinə çıxardıqdan sonra, Rəsuli Əkrəmə təslim etməkdir. Xoca tələbəsini bəzən ruhani bəzən cismani tərbiyə edər.”