MƏNKİBƏ SULTANIM İKİ MÜRİDİM VAR

Hacı Bayramı Vəli həzrətləri, Sultan 2-ci Muradın hörmət etdiyi evliyalardandır. Hökmdarın Hacı Bayrama hörməti o dərəcə böyük idi ki, ona mürid (tələbə) olanlardan, elm və xidmətlə məşğul olsunlar deyə vergi almırdı. Amma sonda bütün Ankara xalqı Hacı Bayramın müridi olduğunu iddia etməyə başladı. Kimdən vergi istənsə “Mən Hacı Bayramın müridiyəm” deyib vergidən yayınırdılar. Bu vəziyyət hökmdara ərz edildi. Hökmdar Hacı Bayrama bir məktub göndərib, “Gerçək müridlərinizi mənə bildirin, sizin bildirdiğiniz hər kəsi vergidən azad edim” dedi.

Hacı Bayramı Vəli həzrətləri, özünə bağlılığın sui-istifadə edildiyini eşidən kimi çox üzüldü. Bütün müridlərinə “Filan gün filan yerdə toplanışın” deyə xəbər verdi.

O gün bütün Ankara xalqı bu dəvətə duyan kimi görüş yerinə toplandılar. Hacı Bayram həzrətləri bir təpədə qurduğu çadırdan çıxaraq kütləyə soruşdu:

- Məni sevirsinizmi? Mənim yolumda canınızı verərsiniz?

Sıxlıq hamısı bir ağızdan cavab verdi:

- Əlbəttə sevirik. Canımız sənin yoluna fəda olsun ...

Hacı Bayram bunun üzərinə, “Bu gün mənə iman gətirənləri bu çadırın içində bir-bir qurban edəcəyəm. Sıraya düzülüb hər kəs gəlsin” dedi. İzdihamdan bir adam çıxdı. Hacı Bayram onu ​​çadıra aldı. Çadırda əvvəldən hazırlatdığı qoyunlardan birini kəsdirərək, qanını çadırdan çölə axıtdırdı. Çöldəkilər adamın həqiqətən qurban edildiyini sanaraq qorxdular. Hacı Bayram çölə çıxdı, “Bir adam daha gəlsin” dedi. Bir xanım irəli çıxdı. O da içəri girincə digərləri qaçıb dağıldı, heç kim qalmadı.

Hacı Bayramı Vəli hökmdara cavab yazdı:

“Sultanım, vergidən azad olunacaq müridlərimi xəbər aldınız. Biri kişi digəri qadın olmaqla iki müridinin var” dedi.