SÖHBƏT İSRAF

Malı, dinin və mürüvvətin uyğun görmədiyi yerlərə paylamağa israf deyilir. Mürüvvət, faydalı olmaq, yaxşılıq etmək arzusudur. Dinə uyğun olmayan israf, haramdır. Mürüvvətə uyğun olmayan israf tənzihən məkruhdur.

                İsraf, malı həlak etmək, faydasız hala gətirmək, faydalı olmayacaq şəkildə sərf etməkdir.

Hədisi-şərifdə buyuruldu ki:

                “Qənaət edən zənginləşər, israf edən kasıblaşar.” (Bəzzar)

İsrafla xəsisliyin ortasına qənaət və ya comərdlik deyilir. Hədisi-şəriflərdə buyuruldu ki:

                “Qənaət edən çətinlik çəkməz.” (Taberani)

                “Xilas edən üç şeydən biri varlıqda-yoxluqda, zənginlikdə-kasıbçılıqda qənaətə riayət etməkdir.” (Beyhəqı)

                “Qənaət etmək, dolanışığın yarısıdır.” (Hatib)

                “Tədbirli olmaq, dolanışığın yarısıdır.” (Deyləmi)

                “Dolanışıqda qənaət etmək, peyğəmbərliyin iyirmidə biridir.” (Əbu Davud)

                “Qiyamətdə hər kəs, bu dörd suala cavab verməkdikcə hesabdan xilas ola bilməz:

1- Ömürünü necə keçirdin?

2- Elmi ilə necə əməl etdin?

3- Malını haradan, necə qazandın və haralara xərc etdin?

4- Cismini, bədənini harada yordun?” (Tirmizi)