HEKAYƏ ÖZ AYAQLARI ÜZƏRİNDƏ DAYANMAQ (1)

Qapının zəngi dayanmadan çalınırdı, Naciyə xala, “Gəlirəm, gəlirəm” deyərək iri addımlarla qapıya doğru gedərkən, bir tərəfdən də, öz-özünə danışırdı:

-Xeyirdir inşəallah kimdir bu görəsən? Təcili bir iş var yəqin...

Qapını açan Naciyə xala:

- Naciyə xala ərimlə mübahisə etdik, kefim pozuldu, mən də sənin yanına gəldim.

- Gəl içəri girək, rahat-rahat danış görək!

- Naciyə xala, bizim adama bu yaxınlarda, “Çoxdandır başım gicəllənir, qulaqlarım çinləyir, məni bir həkimə aparsaydın” dedim. Heç səsini çıxarmadı, vecinə belə almadı. Bu gün də, “Evdə əksiklər var, çıxıb alsaq yaxşı olardı, bayram qabağı uşaqlar üçün alış-veriş etsəydik, onları sevindirsəydik yaxşı olmazmı?” dedim.

- Nə dedi, yaxşı olmazmı dedi?

- Yox, elə demədi. “Həmişə mənim üstümə yüklənirsiniz, onsuz da işləməkdən yoruluram. Öz ayaqlarınızın üzərində dayanmağı öyrənin artıq, həkiminə özün get, alış-verişini də özün et! Mənə bir şey demə, pul istəyirsən verim. Hətta çıxdığın vaxt ödənməsi lazım olan kommunal ödənişləri da sənə verim, ödəyərsən, mənim işim bir az asanlaşar. Beləcə də öz ayaqlarınızın üzərində dayanmağı öyrənmiş olarsınız” dedi. İndi nə deməkdir bu, öz ayaqlarınızın üzərində dayanmağı öyrənin? Yoxsa bu adam bizim qoyub başqasıyla evlənəcək ki, başınızın çarəsinə baxın demək istəyir?

- Allah Allah, çox qəribə sözdür bu... Yaxşı, indiyə qədər demək öz ayaqlarının üstündə dayanmırmışsan. Qız niyə sən öz ayaqlarının üstündə dayanmırsan?

- İnan Naciyə xala, heç kimin ayaqlarının üstündə dayanmadım mən, yəni heç kimin ayaqlarına basmadım, həmişə öz ayaqlarımın üstündə dayandım.

(davamı sabah)