SÖHBƏT İMAMI QAZALİ HƏZRƏTLƏRİ

İmamı Qazali həzrətləri İslam alimlərinin ən böyüklərindəndir. 1058-ci ildə Məşhəd şəhərinin Qazal kəndində doğulmuşdur. 1111-ci ildə orada da vəfat etmişdir. Müctəhid idi. Çox kitab yazmışdır. O qədər kitab yazdı ki, ömrünə böldükdə hər gün üçün 18 səhifə düşmüşdür. Bağdad universitetində müdərris, yəni professor idi. Daha sonra Şamda və Nişapurda müdərrislik vəzifəsini yerinə yetirdi. İhya və Kimyayı-Səadət kitabları çox qiymətlidir. Bir Bazar ertəsi günü ibadətini və Qurani-kərimi oxuduqdan sonra həmin gecə səhərə yaxın dəstəmazını təzələdi. Səhər vaxtı girən kimi namazını da qılıb yanındakılardan kəfən istədi. Kəfəni öpüb, “Ey Rəbbim. Əmrin başımın üzərinə!” deyərək otağına getdi. Otağında çox qalınca yaxınları içəri girdi. İçəri girəndə İmamı Qazali həzrətlərini kəfənə sarılaraq üzünü qibləyə dönüb ruhunu təslim etmiş halda gördülər. Baş daşında bu beytlər yaşılmışdır:

 

Məni ölü görən və ağlayan dostlarıma,

Belə söylə, üzülən o din qardaşlarıma:

Mən bir sərçəyəm və bu bədən mənim qəfəsim,

Mən uçdum o qəfəsdən, girov qaldı bədənim.

Sanmayın ölüm, əzab, şiddət, ələm çəkməkdir,

O sadəcə bir evdən başqa evə keçməkdir.

Azuqənizi alın və yola hazırlaşın,

Əgər ağlınız varsa, başqa şeyə aldanmayın.

Mənə rəhmət oxuyun, rəhmət olunasınız,

Biz getdik, bilin ki, sırada siz varsınız.

Yalvararam Allaha, özümə rəhmət üçün,

 Və Rəbbim dostlarıma çox mərhəmət etsin.

Son sözüm olsun sizə, aleykum səlam dostlar!

Allah salamat versin, deyəsi başqa nə var?