HƏZRƏTI İMAM MUSA KAZIM (radıyallahu anh)

    İmam Cəfəri Sadiq (radıyallahü anh) həzrətlərinin oğludur. On iki imamın yeddincisidir.  Künyəsi Əbül Həsən və Əbü İbrahimdir. On iki imamın başqa künyələri də deyilmişdir. Ləqəbi Kazımdır. Çox hilm sahibi, son dərəcə mülayim xasiyyətli olması və özünə pislik edənlərə hirslənməyib bağışlaması, qəzəbinə hakim olması səbəbi ilə bu ləqəb verilmişdir. Anası Hüməydəi  Bərbəriyə olub cariyə idi. Məkkə ilə Mədinə arasında olan Əbva kəndində hicrətin 128-ci ilində Səfər ayının iyirmi üçündə bazar günü doğuldu.

    Onları Mədinədən Bağdada ilk aparan xəlifə Mehdi ibn Mənsurdur. Bağdada aparanda həbs etdi. İmam Musa Kazım (radiyallahü anh) həzrətləri həbsdə ikən  Mehdi ibn Mənsur bir gecə yuxusunda Həzrəti Əlini (radiyallahü anh) gördü.  Həzrəti Əli ona məali-şərifi “Demək sizlər iş başına gələcək olarsanız yer üzündə fəsad törədib, qohumluq bağlarını da qoparacaqsınız! Eləmi?” olan Muhamməd surəsinin iyirmi ikinci ayəti-kəriməsini oxudu.

    Xəlifə Mehdinin vəziri Rəbi belə anlatmışdır: “Mehdi məni çağırdı, yanına girincə baxdım, bu ayəti-kəriməni xoş bir səslə oxuyurdu. Mənə, dərhal get Musa ibn Cəfəri (radıyallahü anh) buraya gətir, dedi. Gətirdiyi zaman onunla qucaqlaşdı, yanında oturtdu. Sonra yuxusunu anlatdı və “mənə və oğullarıma qarşı gəlməyəcəyinizdən məni əmin edə bilərsiniz?, dedi. Musa Kazım (radıyallahu anh) həzrətləri, vallah mən belə bir iş etmərəm və belə etməyi şanıma yaraşdırmaram, dedi. Mehdi, doğru söyləyirsən, dedi. Sonra mənə dönüb, bunlara min qızıl ver və yol hazırlıqlarını gör, Mədinəyə  getsinlər, dedi. Dərhal hazırlıq görüb bir maneə çıxmasından qorxaraq onları gecə yola saldım”.